Dit is me nog nooit overkomen. Ik fiets vanmorgen gehaast naar mijn werk. Ik moet naar een nieuw adres, dus stevig doortrappen en ondertussen extra op de route letten. Ik wil tenslotte niet te laat komen. Natuurlijk staan de meeste stoplichten extra lang op rood, maar daarna snel weer verder. Op een gegeven moment komt er een vrouw naast me fietsen. Ze vraagt of ik tijd heb een vraag te beantwoorden. Ik dacht bij mezelf heb ik dit, maar laat ik beleefd blijven. Ik heb niet veel tijd, maar als het kort kan, stel je vraag maar. De vrouw vroeg waar ik dat mooie jasje had gekocht, want ze vond het fantastisch. Ik viel haast van mijn fiets van verbazing en wist alleen uit te brengen, dat dit jasje nergens te koop was, omdat ik het zelf gemaakt had. De vrouw ging rechtdoor, waar ik linksaf moest en daar eindigde dan ook het gesprek. Wat een bijzonder compliment. Mijn dag kon niet meer stuk.