Nu sockmadness nadert is het zaak om wat naalden leeg te maken. Eerste sok waar ik mee bezig ben, heeft wat op start problemen. Ik was net iets voorbij de boord, toen ik er achter kwam dat ik te weinig steken opgezet had. Uithalen dus en opnieuw beginnen. Het begin van de tweede sok is er.
Ik ga het afwisselen met het inbreien van deze geheime sok. Het is lastig hier bij kunstlicht aan te werken, dus dit doe ik overdag.
Het begin van een nieuw project is altijd testen of je naalddikte het gewenste aantal steken per centimeter oplevert. Voor mijn nieuwe grote breiwerk, heb ik drie keer een begin gemaakt, dat steeds te groot was, eer ik de goede naalddikte te pakken had. Het is ook de eerste keer dat ik een trui van de nek, naar beneden ga breien. SPANNEND. De boord is klaar en er is een begin met het inbreien, maar ik ben al een paar keer bezig geweest met achteruitwerken, omdat het patroon voor 10 is geschreven, is het goed lezen een ware kunst.
Vanmorgen alles weer in de auto gepropt en na het huis weer in oorspronkelijke staat gebracht.
En na de laatste blik op de Landheerskamers, begon de reis in de regen, maar naar mate we meer naar het westen reden, werd het droog.
In Vijfhuizen samen met Bep geluncht, waarna zij door reed naar Julianadorp. Ik ging boodschappen doen en daarna was het de hoogste tijd om op zoek te gaan naar een bolletje garen voor mijn sjaal. Helaas bleek ik van de kleur die ik nodig heb niets meer te hebben. Van de andere drie nog wel, zoals op deze foto te zien is. Daarom heb ik gelijk bestelt wat ik nodig had en natuurlijk vlogen er een paar extra bolletjes mijn mandje in. Nu wachten op de postbezorging.
Nog een nachtje en dan gaan we alweer naar huis. De midweek is omgevlogen. Miems heeft haar boek uitgelezen. Haar quilt wordt voorzien van een rand. Het was even puzzelen, maar nu is er een plan.
En zo is het begin.
Verder heeft ze nog een stukje aan haar sok gebreid.
Bep is lekker opgeschoten met haar borduurwerk. Ze krijgt iedere week twee nieuwe blokken. Ze is later met dit project gestart, maar heeft het inmiddels bijna ingelopen, er liggen op dit moment nog vier blokjes op haar te wachten, tot de nieuwe komen.
De quilt voor Soof is zo goed als klaar. de stof voor de hoeken is ook gesneden, maar wordt eerste met stijfsel bewerkt, omdat er voor gekozen is de plaatjes op recht te zetten. Hierdoor is de buitenrand schuin van draad en is de stijfsel nodig, maar dit hadden we geen van alle bij ons, dus dat komt later.
Tot slot heeft Bep ook nog het eerste blokje van haar Cristal star genaaid.
Ikzelf heb net mijn hiberknitalong sjaal niet af kunnen maken, omdat ik garen tekort kwam. Nu maar duimen dat ik thuis nog een extra bolletje heb.
De puzzel is klaar, maar die laat ik niet zien, omdat ik de verrassing voor andere niet wil verpesten. De vinexwijk is uitgebreid met 26 huizen. De teller staat nu op 160 woningen.
We zitten met elkaar aan tafel. Miems werkt verder aan haar oranje jellyroll-quilt.
De strikjes worden de volgende rand, gekaderd door de bruine stof.
Bep heeft alle onderdelen van een applicatieblok van de Bluebird lane quilt voorbereid, nu vastplakken op de ondergrond, zodat er kan worden geappliceerd.
Daarna kwam de naaimachine op tafel om de randen van de quilt voor Soof (haar jongste kleindochter ) te naaien. Die bestaat uit allemaal gelijkzijdige driehoeken.
En dit was mijn uitzicht achter de naaimachine.
Rechts naast me heb ik een stoel staan, die ik als tafel gebruik. En als je goed kijkt, zie je waar ik mee bezig ben.
Het is de vijfde keer dat we zo eropuit gaan. Bep vond dat daar eigenlijk slingers bij horen, maar die hebben we niet bij ons. Heel even hing er een vlaggetjes ketting aan de lamp, totdat Bep de onderdelen nodig had voor haar project.
Vakantie in coronatijd is nog niet zo simpel. Toch hebben Miems, Bep en ik vorig jaar november een plan gemaakt om samen een huisje te huren, waar we ons lekker bezig kunnen houden met onze hobby. Helaas mogen niet naar de quiltwinkels in de buurt, maar we mochten wel vertrekken, dat voelt al als een cadeautje. Na aankomst eerst shoppen. Het fruit en snoepgoed leggen we voor het grijpen in de woonkamer.
Het wordt al vroeg donker, nog net een foto met het uitzicht van wat Bep liefdevol ons ‘strafkamp’ heeft gedoopt. Tenslotte gaan we als het goed is, de rest van de week nergens heen.
Ook in de keuken zie je de eerste tekenen van onze aanwezigheid. De normale keukenattributen worden verdrongen door de hobbymaterialen. Morgen laat ik zien waar we mee bezig zijn.
Het duurt nog even, maar vanaf 1 februari tot en met de 28ste kan je je weer aanmelden voor deelname aan sockmadness. Tot die tijd hebben ze een digitale speurtocht naar een gratis sokpatroon, dat ze in vijftien stukjes is gehakt. Ik heb alle onderdelen gevonden, maar wil eerst verder met mijn sjaal en de sokken die er nog liggen van de wedstrijd van vorige jaar. Dat is dan gelijk een goede opwarmronde voor de wedstrijd.
Voor ik laat zien hoever ik ben, even een plaatje van mijn breiwerk zoals ik het oppak om aan te gaan werken.
De laatste rand vordert ondertussen goed. Het rood en petrol worden nog herhaalt en dan is het tijd om af te kanten.
Voor de liefhebbers van getallen, nog een paar nummers. Ik moet nog 12 toeren als ik dit schrijf. De laatste toer zal 695 steken bevatten, tot ik daar ben moet ik steeds 1 steek meerdere. De eerste toer die ik nu ga breien bevat dus 684 steken als ik klaar ben. Al met al nog even doorzetten.
Het is gelukt om het oude garen voor vaatdoekjes op te maken. Hier zie je de tweede vaatdoeken dit daar van zijn gemaakt. Nu wachten op de nieuwe bolletjes die ik besteld heb. Terwijl ik wacht, zal ik van deze even de draadjes afwerken.
Na de tweede rij bobbels, komt de laatste rand. De eerste toer vraagt om een grote vermeerdering van het aantal steken. Nu zitten er ruim 650 steken op de naalden. Voor de foto lukt het niet om de sjaal echt uit te leggen. Daarom slechts een stukje, maar wel netjes plat.
Als ik het patroon helemaal volg zijn het nog 34 toeren, maar ja voor je alle steken gebreid heb, ben je wel even bezig.
Het duurt even, op de coronaveilige manier die we gekozen hebben, maar nu is het vieren van de kerst echt voorbij. De laatste keer was bij mijn jongste broer, zijn vrouw en hun zoontje David. Ook hier werd gestart met een borrel.
Een heerlijk voorgerecht.
Een zalig hoofdgerecht.
En tot slot een nagerecht.
Naast het heerlijke eten, weer leuk gezelschap. In deze kleinere groepjes heb je op een andere manier contact met elkaar, hoewel ik het grote gezelschap ook mis, heb ik genoten van alle kerstbijeenkomsten. Nu duimen dat het volgende keer weer ouderwets mag.