Een ontspannen zondag.

Miems wilde nog even verder breien en ik was druk met het doorquilten van een paar quilt. Daarom vertrokken we niet vroeg richting Ecomare. Daar aangekomen konden we bijna gelijk zien hoe de zeehonden gevoerd werden.

Natuurlijk wil ik ook een foto maken waar de zeehonden leuk op staan, maar dat is nog niet zo makkelijk.

De eerste poging was een beetje te ver af.

Dan draait de volgende net zijn kop weg.

Nummertjes drie is geen haar beter.

En dit setje denkt ook bekijk het maar.

Dan eerst maar een foto van de Jan van Genten. Die blijven iets beter zitten, hoewel het net het niet makkelijk maakt om een kiekje te maken.

Terug naar de zeehonden. Dit jonkie doet natuurlijk net zijn ogen dicht.

En dan is het toch nog gelukt. Je moet even doorzetten, maar dan heb je wel wat.

Buiten stonden ook de kooien die ze gebruiken om de zeehonden weer op het wad uit te zetten. Toen het voeren voorbij was, besloten we zelf ook maar iets te eten.

Er is nog veel meer te zien dan alleen de zeehonden. Wat dacht je van deze kast met schelpen.

En ik kwam ook nog een zeehond tegen die wel makkelijk op de foto te zetten is.

En de aquaria boden ook veel kansen om foto’s te maken.

Hier boven is de rog prima te vinden, maar zie jij de krab op onder staande foto.

Ook op de volgende foto is een rog te vinden, maar waar?

En hier verstoppen zich twee roggen. Echt een zoekplaatje.

Dan zijn deze zeesterren makkelijker te bekijken.

Na het bezoek aan Ecomare besloten we naar het strand te gaan. Daar hebben we genoten van een heerlijk warme pannenkoek.

We zaten buiten en waaide uit ons hemd. Voor ons dus een beetje kil, maar voor de kitesurfwedstrijd was die wind heerlijk. Wij konden heerlijk genieten van hun capriolen.

Na de late lunch zijn we terug gegaan richting de Pelikaan. Carla en Nell waren daar inmiddels ook al aangekomen. Dat werd onder het genot van een kopje thee bijkletsen.  Ondertussen was ik bezig de drie quilts die ik de afgelopen dagen heb doorgequilt verder af te werken.  Na een avondje tegenzomen ligt er nu nog één te wachten op de laatste steekjes. Zo eerst de markt in Den Burg onveilig maken.

Handtekening

Pierewaaien op Texel.

Miems en ik zijn inderdaad op Texel. Deze keer een heel weekend voor dat de midweek start. Nu kunnen we uitgebreid het eiland verkennen. Tijdens vorige midweken vonden we het zonde om onze kostbare naai-tijd te besteden aan pierewaaien. De dag begon met een bezoekje aan de vuurtoren.

Miems heeft last van hoogtevrees, dus hoefde ik geen trappen te lopen. Daarna hebben wat inkopen gedaan in Den burg, maar daar heb ik geen foto’s gemaakt. Er zaten ook bijzondere aankopen tussen, maar daarover later meer. Inmiddels was het de hoogste tijd voor een hapje eten. Op naar Oude schild. Dit kregen we voor geschoteld op het terras van een café in de haven.

Dit was ons uitzicht terwijl we zaten te smullen.

Vervolgens zijn we het museum Kaap Skil getogen. Midden in het museum staat deze molen.

Verder een paar vissershuisjes met deze mat voor de deur.

In het volgende huisje ontdekte ik in een hoekje een klassieker. Door ver naar voren te leunen kon ik hem net op de foto krijgen.

Miems vertelde mij waar dit spiegeltje voor diende. Tot mijn verbazing is het een voorganger op het moderne spionnetje.

In een ander gedeelte lag een uitgebreide jutterscollectie. Naast de boeien, flessen, helmen enzo, zag ik dit. Onvoorstelbaar dat dit uit de zee komt.

Dat je niet alleen naar beneden moet kijken, bleek wel in de ruimte waar we even een kopje thee dronken. Dit hing aan het plafond.

Op de eerste verdieping konden we zien wat de archeologen onder water aan schatten opgraven. Deze verzameling vingerhoeden trok mijn aandacht.

De eerste dag om het eiland te verkennen is om gevlogen.

Handtekening