Afgelopen zaterdag was de quiltdag in Vijfhuizen. Hoewel de groep niet groot was, hebben we een heerlijke dag gehad. Op dit moment schrijf ik jullie vanaf mijn vakantieadres. Samen met Bep ben ik een midweekje quilten in het lieflijke De Bult. Bep is gestart met een quilt voor de kleinzoon die over niet al te lange tijd geboren zal worden. Dat begint natuurlijk met heel veel snijden.
Zelf heb ik de Amish Circle quilt weer op gepakt. Hier zie je de blokken die al klaar waren.
De afgelopen periode heb ik eigenlijk alleen gebreid, dus om weer met lapjes te spelen voelt goed. Wel koos ik er voor om makkelijk te beginnen. Ik heb alle applicatie-blokken al getekend op vliesofix klaar liggen. Nu moet de lapjes uitzoeken en de juiste onderdelen tot een blok maken. Hier zie je de eerste resultaten.
De week vordert en dat is te zien aan onze resultaten. Vanmorgen eerst gestart met machinaal festoneren. Daarna starten met de sashings. Op de foto zie je dat ik mijn blokken nu in de rij aan elkaar kan gaan zetten.
Bep is tussen door ook nog bezig geweest om deze top te maken. Nu alleen nog even puzzelen over de rand.
Alle activiteiten werden even stil gelegd om uit eten te gaan in het restaurant ‘De Heerlijkheid’ op loop afstand van onze locatie. Het eten was zo lekker dat ik slechts een foto van het dessert ( Lemon mascarpone cheesecake) heb genomen.
Bij thuiskomst niet op de bank hangen, maar hup aan de strijk.
De eerste rij van Bep’s Amish Circle quilt kan aan elkaar worden gezet.
En ik moet wachten op de volgende les waar ik de blokken voor de volgende rij krijg. Voor nu ben ik even klaar.
Na maanden van stilte ben ik er weer. Ik ben van plan jullie later over de afgelopen tijd bij te praten, maar eerst wat foto’s van vandaag. De eerste dag van een midweekje weg. Aan het einde van de middag op de plaats van bestemming genoten Bep en ik nog even van de zon.
Tot slot van mijn midweekje weg, moest ik even bij Samsaraquilting langs. Ik verbleef in de Bult op een steenworp afstand van haar winkel in Willemsoord. Natuurlijk werd ik hartelijk ontvangen met koffie. En na uitgebreid bijkletsen ging ik niet met lege handen naar huis. Dit is mijn keuze voor een nieuwe project waar ik later meer over zal vertellen. Een mooie afsluiting van een weekje weg.
Voor ik vertel wat ik gedaan heb, eerst even een blik op mijn naaitafel. Het valt me mee hoe rommelig het oogt op de foto.
Allereerst heb ik de knopen bevestigd aan dit leuke zakdoekjeshoudertje
Het volgende op mijn lijst wat het wegwerken van alle draadjes aan de sokken die verder klaar zijn. Ik begon met dit paar, dat nog maar net klaar is. Het patroon is Wyatt socks en is te vinden op Ravelry.com
Daarna lagen er nog verschillende paren van de sockmadness-wedstrijd. Sommige daarvan hadden meer dan 30 draadjes om weg te werken. Hier een foto van alle draadjes.
En dan een overzicht van alle sockmadness-sokken van 2021, die ik heb gemaakt.
Nou, ja bijna. Er ligt nog een paar te wachten op afronding. De tweede sok heeft nog een halve voet en hiel nodig. Dat is wellicht het volgende dat ik aanpak.
Deze keer heb ik geen nieuw project meegenomen. Hoewel ik niets leuker vind dan het starten van iets nieuws, bleven er steeds dingen liggen, die bijna klaar waren of een kleine aanpassing/reparatie nodig hadden. Zo lag deze hexagontas al lang te wachten op herstel. Er was een naadje los. Toen ik de laatste hand legde aan mijn nieuwe handtas zat er zwart garen in mijn naald, dus zo verder met dit werkje.
En tien minuten later is de tas weer klaar om te gebruiken.
Daarna heb ik het sterrentafelkleedje dat nog wat extra doorstikwerk nodig had ter hand genomen. Een goede groen uitgezocht tussen de klosjes die ik bij me had en hoppa weer een project klaar.
Tot slot van de dag heb ik de top van de quilt ‘A quilter lives here’ voor zien van de randen.
Na het aanzetten van de randen volgde de laatste stap aan het applicatie werk. De hoeken moesten nog worden opgesierd.
Zoals je op de foto kan zien missen er bloemen. De rest heb ik vooraf gedaan, maar de bloemen op de hoek konden niet eerder worden geplaatst.
Na het plakken volgde alleen nog het machinaal festoneren. Wat was ik blij dat het maar om vier bloemen ging, die ik met de hele top aan het draaien was. Nu is de top klaar om doorgequilt te worden, maar dat zal thuis moeten gebeuren, omdat ik geen vulling of achterkant bij me heb.
Tijdens de midweek in Soest vorig jaar, was ik gestart met het maken van een nieuwe handtas. Na de eerste aanzet is het project op een gegeven moment in het slop geraakt. Al een paar keer was het plan om hem af te maken, maar dat kwam niet van de grond. Aan het begin van de zomer had ik moed verzamelt, maar toen bleek ik een onderdeeltje kwijt te zijn. Nu heb ik eerst gezorgd dat alle onderdelen weer aanwezig waren en toen had ik al snel nog maar drie stukken.
Twee naden verder en de tas is klaar voor gebruik.
Een nieuwe tas met twee extra vakken. Op naar het volgende project.
Wat ik jullie nog niet had vertelt, is dat ik de afgelopen week en deze week vrij ben. En ik de komende dagen zal ik niet thuis zijn, maar is dit mijn uitzicht als ik op sta.
En de andere kant van de kamer geeft een blik op water.
Bij aankomst eerst me geïnstalleerd en daarna mijn nieuwe project te voorschijn gehaald. Dit is zover als ik ben gekomen.
Vanmorgen alles weer in de auto gepropt en na het huis weer in oorspronkelijke staat gebracht.
En na de laatste blik op de Landheerskamers, begon de reis in de regen, maar naar mate we meer naar het westen reden, werd het droog.
In Vijfhuizen samen met Bep geluncht, waarna zij door reed naar Julianadorp. Ik ging boodschappen doen en daarna was het de hoogste tijd om op zoek te gaan naar een bolletje garen voor mijn sjaal. Helaas bleek ik van de kleur die ik nodig heb niets meer te hebben. Van de andere drie nog wel, zoals op deze foto te zien is. Daarom heb ik gelijk bestelt wat ik nodig had en natuurlijk vlogen er een paar extra bolletjes mijn mandje in. Nu wachten op de postbezorging.
We zitten met elkaar aan tafel. Miems werkt verder aan haar oranje jellyroll-quilt.
De strikjes worden de volgende rand, gekaderd door de bruine stof.
Bep heeft alle onderdelen van een applicatieblok van de Bluebird lane quilt voorbereid, nu vastplakken op de ondergrond, zodat er kan worden geappliceerd.
Daarna kwam de naaimachine op tafel om de randen van de quilt voor Soof (haar jongste kleindochter ) te naaien. Die bestaat uit allemaal gelijkzijdige driehoeken.
En dit was mijn uitzicht achter de naaimachine.
Rechts naast me heb ik een stoel staan, die ik als tafel gebruik. En als je goed kijkt, zie je waar ik mee bezig ben.
Het is de vijfde keer dat we zo eropuit gaan. Bep vond dat daar eigenlijk slingers bij horen, maar die hebben we niet bij ons. Heel even hing er een vlaggetjes ketting aan de lamp, totdat Bep de onderdelen nodig had voor haar project.
Vakantie in coronatijd is nog niet zo simpel. Toch hebben Miems, Bep en ik vorig jaar november een plan gemaakt om samen een huisje te huren, waar we ons lekker bezig kunnen houden met onze hobby. Helaas mogen niet naar de quiltwinkels in de buurt, maar we mochten wel vertrekken, dat voelt al als een cadeautje. Na aankomst eerst shoppen. Het fruit en snoepgoed leggen we voor het grijpen in de woonkamer.
Het wordt al vroeg donker, nog net een foto met het uitzicht van wat Bep liefdevol ons ‘strafkamp’ heeft gedoopt. Tenslotte gaan we als het goed is, de rest van de week nergens heen.
Ook in de keuken zie je de eerste tekenen van onze aanwezigheid. De normale keukenattributen worden verdrongen door de hobbymaterialen. Morgen laat ik zien waar we mee bezig zijn.
Geheel onverwachts viel er een bedankkaartje op de mat. Jacqueline die vorige week net als Miems en ik deelnam aan de laatste midweek georganiseerd door Ineke had zo genoten dat ze zowel mij als Miems een persoonlijk berichtje. (En ik vermoed ook de andere deelnemers) Voor Jacqueline was het de eerste keer en ik ben blij dat ze op deze wijze laat weten dat ze zich thuis voelde als nieuweling in de groep.