Een aantal maanden geleden heeft mijn zusje de oude naaimachine van mijn moeder gekregen. Ze heeft in de loop van de tijd allerlei naaiklusjes verzameld, maar vond het toch eng en onwennig om achter de machine te kruipen. Daarom ben ik vanavond naar Utrecht gereden en heb haar een eindje op weg geholpen. Het resultaat twee bloesjes zonder uitpuilende en dikmakende zakken. Een rokje ingenomen en een broekspijp gerepareerd. Bovendien kan mijn zusje nu zelf de machine inrijgen en alle andere dingen die nodig zijn om te starten. Het allerleukste was nog wel om te zien hoeveel plezier ze beleefde aan het onder de knie krijgen van de machine. Een leuke avond, die eindigde met een rustige terugreis door het besneeuwde landschap. Het was gelukkig niet glad. Hier nog een foto van een souvenier die ik onder in mijn tas vond. (een lusje van de rok)
Please use the translate button.