Afgelopen zondag liet ik het begin van de nieuwste sjaal zien. Inmiddels is dat uitgegroeid tot dit aardige stuk. Hij moet nog wel een stuk langer worden, maar het effect van de wol is nu goed te zien.
Er is nog één ander breiwerk dat op de pennen staat. Mijn blauwe versie van Dreambird. Hier kan ik alleen aan breien als ik niet wordt afgeleid door mijn omgeving. Toch nadert deze sjaal zijn voltooiing.
Hoewel we als familie (Ouders, broers, zus, kleinkinderen en aanhang) regelmatig bij elkaar zijn, is het wel bijzonder dat Mijn oudste broer, mijn zus en ik samen een hapje gaan eten. En niet zomaar een hapje. Gert heeft ons uitgenodigd om een vorkje te prikken in een goed aangeschreven visrestaurant. Vanavond kan je me in het hartje van Haarlem vinden bij dit restaurant.
De titel van dit bericht slaat op de naam van de scheurkalender die ik dit jaar in gebruik heb. Iedere dag weer een wetenswaardigheidje. De dag begint dus steeds met een vraag. Dit is de vraag van vandaag.
Gelukkig staat het antwoord op de achterzijde. Aan het einde van de dag weet ik weer iets meer. Dit is het antwoord op de vraag van vandaag.
Wat je met deze informatie aan moet? Er andere mee vervelen. (Geintje)
De top van de Northern Light-quilt lag al een tijd je te wachten. Nu de achterkant ook gemaakt is, kan er worden door gequilt. De achterkant bestaat uit alle resten van de voorkant. Dat is een heleboel stof, omdat ik ruim had ingeslagen in Houston. Als je weet de je het niet bij kan kopen, neem je liever een stukje extra. Hier zie je hoeveel extra.
Ook nog even een foto van een gedeelte van de voorkant.
Vorige week donderdag liet ik de achterkant met alle papiertjes er nog aan zien. Ik heb het natuurlijk over de Pythagoras. Het papier is verwijderd, maar de top moet nog wel worden gestreken. Nu bedenken wat ik ga doen met het doorquilten.
Het was te verleidelijk. Op het blog Blij dat ik brei kwam een leuke sjaal langs. Aangezien ik nog een paar bolletjes wol zonder bestemming had liggen die hier heel geschikt voor is. Hier is het eerste stukje.
Vanmorgen vroeg vertrokken richting Den Dolder. Voor de deuren opengingen kon deze foto nog net gemaakt worden door Marina, maar daarna was het zo gezellig druk dat nog zo’n foto maken niet mogelijk was.
Gisteravond was het weer een gezellige bijeenkomst in de Lapjesgaard. Zoals gebruikelijk startte we met Show & Tell. Henny had een paar keer verstek moeten laten gaan en had daarom extra veel te showen. Allereerst haar sterrentop versiert met kraaltjes.
Verder liet ze de versleten spijkerbroektas zie ze jaren terug voor haar dochter had gemaakt, zien.
Je begrijpt dat ze een nieuw exemplaar heeft gemaakt.
Ook binnenin zaten nog handige broekzakjes.
Het laatste dat Henny showde was het speelpaard dat ze voor haar kleinkind die bijna jarig is, gemaakt heeft.
De andere kant is net zo guitig.
Lia gebruikte de avond om de ‘beddenloper’ te dubbelen. Een beddenloper is een quilt voor alleen het voeteneinde van het bed.
Met de resten van de loper heeft Lia tops gemaakt voor kussens. Kijk maar.
Sylvia toonde een zijden top.
Bovendien had ze een top mee gemaakt met een panel uit Indonesië. Deze is ze nu met de hand aan het doorquilten.
Diny is bezig met een top van Kaffe Fassett stoffen. Allemaal met hetzelfde motief.
Alleen de lichte vierkantjes hebben een andere print. Dat zie je goed op deze detailfoto.
Heleen heeft de eerste blokken van een amish-quilt gemaakt. Dat wordt vast een mooi geheel.
Miems liet haar sokken zien en ik had ook alleen dingen te showen die ik hier al heb laten zien.
De top is klaar. Deze quilt begon ik jaren terug. Nu is het een kwestie van het papier aan de achterkant verwijderen. Zodat ik de quilt kan doorquilten. Een mooi klusje tijdens de Bee in de Lapjesgaard vanavond.
Mijn jongste broertjes is kennelijk erg bang dat ik me verveel, want hij komt steeds met naaiklussen op de proppen. Dit keer een kussen voor op zijn erker-bankje. Inmiddels heeft hij geen aanwijzingen meer nodig als het gaat om welke materialen hij bij moet leveren. Dit kreeg ik met de kerstdagen in mijn handen gedrukt. Nu maar eens kijken of ik de komende dagen tijd kan maken om dit klusje te klaren.
Nu Miems weer aan het sokken breien is geslagen, kwam mijn vader met de vraag of er nog sokken voor hem op het programma stonden. Hier onder is te zien dat Miems sokken klaar zijn. Bovendien is het eerste been van een paar saaie zwarte sokken voor Inge ook al gedaan.
Eind november vroeg ik jullie hoe ik de berg bloemenknoopjes op mijn minigrasveld kon vastzetten. Daarbij liet ik acht mogelijkheden zien. Wil je nog even kijken naar die opties KLIK HIER Hoewel vele hun menig deelde, kwam ik niet tot een besluit. Vorige week bedacht ik nog een paar opties. Een hart.
Of allemaal kleine bloemenperkjes.
En de bloemvorm waar ik alle een paar variaties van had neergelegd bleef trekken.
Na al dat geschuif, was het de hoogste tijd om de knoop door te hakken. En dat is gelukt. Alle 78 knopen zitten op het quiltje en de tunnel is vastgezet. Voorlopig hangt dit miniquiltje in het quilthuisje.
Gisteren was het weer een gezellige en geslaagde UFO-dag in Den dolder. De ochtend heb ik besteed aan het vast zetten van het eerste stukje baisband van de kletische knoop die min nieuwe handtas moet gaan worden. Als je goed kijkt, kan de zien dat het gele stuk vastzit.
Na de lunch ben ik begonnen met naaien aan het nieuwe project. De avond ervoor had ik de laatste stukjes uit de achtergrondstof gesneden. Het is net gelukt. Er zal straks geen stukje stof meer als de quilt klaar. (Annemieke en Marina, nog bedankt voor het meedenken als ik toch tekort zou komen) De eerste twee bogen zien er nu zo uit. Nog een paar lapjes te gaan en dan kan ik een blok in elkaar gaan zetten.
Zo meteen vertrek ik richting Den dolder voor een UFO-dag. Nu is alleen de vraag, waar ga ik aan werken? Pak ik een Echte UFO of ga ik lekker verder met mijn nieuwe project? Weet je wat, ik neem gewoon twee projecten mee, dan hoef ik nu nog niet echt te kiezen.
Het is weer vrijdag en dat betekent een bericht over breiwerk. Deze keer niet van mijzelf, maar van Miems. Na het eerste paar sokken heeft ze de smaak te pakken. Het tweede paar schiet ook al lekker op.
