Vandaag was het de laatste dat Marina’s quiltcorner haar deuren open had. Hoewel niet noodzakelijke activiteiten worden afgeraden kon ik het niet laten om samen met Bep naar Den Dolder te gaan. Gelukkig is iedereen al aardig gewend aan het afstand houden, maar het blijft opletten en onnatuurlijk aanvoelen. Natuurlijk kwam ik niet met legen handen. Eindelijk was de sokkenwol die ik Marina voor haar verjaardag cadeau had willen doen (10 maart) aangekomen. Gelijk een project tasje als verpakking erbij gedaan. Oeps geen foto van de wol.
En dan het geheime project. Vanaf het moment dat ik wist dat de winkel nu echt ging sluiten, heb ik gepiekerd over wat ik kon doen om dit moment te markeren. Begin maart gaf Marina zelf mij het idee. Ze was bij het opruimen een superleuk applicatie patroon tegen gekomen, wat ze nog steeds leuk vond, maar zelf nooit zou gaan maken. Toen wist ik wat me te doen stond. Vanmorgen vroeg zijn de laatste steken gezet, maar het is gelukt om deze quilt op tijd voor haar af te maken.
Natuurlijk inclusief label.
Groetjes Helma