Het idee was om vanavond weer achter de naaimachine te kruipen. Omdat ik twijfelde wat ik wilde op pakken, ging ik eerst even breien. Ja, dat liep een beetje uit de hand. Niet kunnen kiezen twee naaiprojecten resulteert in vorderingen aan mijn trillusion-sokken.
Alles is klaar. De tafel leeg. De puzzelmap erop en de randstukjes eruit gesorteerd. De rest van de stukje met de goede kan naar boven. Tijd om te puzzelen.
Niet alleen ik, maar ook Miems breit tussen alle andere dingen rustig door aan haar sokken. Inmiddels alweer bij de tweede sok aan geland. Een heerlijk roze zomergaren.
Vandaag was het de laatste dat Marina’s quiltcorner haar deuren open had. Hoewel niet noodzakelijke activiteiten worden afgeraden kon ik het niet laten om samen met Bep naar Den Dolder te gaan. Gelukkig is iedereen al aardig gewend aan het afstand houden, maar het blijft opletten en onnatuurlijk aanvoelen. Natuurlijk kwam ik niet met legen handen. Eindelijk was de sokkenwol die ik Marina voor haar verjaardag cadeau had willen doen (10 maart) aangekomen. Gelijk een project tasje als verpakking erbij gedaan. Oeps geen foto van de wol.
En dan het geheime project. Vanaf het moment dat ik wist dat de winkel nu echt ging sluiten, heb ik gepiekerd over wat ik kon doen om dit moment te markeren. Begin maart gaf Marina zelf mij het idee. Ze was bij het opruimen een superleuk applicatie patroon tegen gekomen, wat ze nog steeds leuk vond, maar zelf nooit zou gaan maken. Toen wist ik wat me te doen stond. Vanmorgen vroeg zijn de laatste steken gezet, maar het is gelukt om deze quilt op tijd voor haar af te maken.
Als je aan het begin van dit jaar had voorspeld dat er meer kaartjes van ooit verstuurt zouden worden dit jaar, dan had iedereen je meewarig aangekeken. Nu in deze tijd, is het schrijven en sturen van zo’n klassiek bericht weer helemaal terug van weg geweest. En ja ik stuur ook kaartjes. Omdat het acht onmogelijk is om alle lezers persoonlijk een kaartje te sturen. Hier een vrolijk bericht, hoop dat het in ieder geval een glimlach oplevert.
Het was twee en halve dag bijna niets anders doen als breien, maar dan heb je wel wat. Dit is een foto van de achterzijde.
Natuurlijk ook een foto van de voorkant.
Tot slot de leukste foto van de zijkanten van de sokken. Hier kan je goed zien dat het echt spiegelbeelden zijn, in de vlechtranden boven en onder het inbrei stuk , maar ook de kabels zijn spiegelbeeld. Niet echt ontspannen breien, voor je het weet maak je een foutje.
De eerste ronde van de sokkenwedstrijd was gisteravond afgelopen. Dan is het eerst wachten op de publicatie van welke benodigdheden we voor het volgende patroon gaan gebruiken. Toen ik vanmorgen wakker werd, was bekend dat we sok A gaan maken. Weer iets met meerdere kleuren. Vanaf het moment dat de benodigheden bekend zijn, kan het van 5 minuten tot 48 uur duren voor we het patroon krijgen. Terwijl ik dit schrijf, is er nog geen patroon. En wat doe je als je moet wachten…. Ik heb nog een paar projectzakken gemaakt.
Zoveel paar sokken ben ik dus aan begonnen. En dan is er nog mijn breitas die ik straks voor de sokkenwedstrijdsokken kan gebruiken.
Nu weer wachten op het patroon. Dit zijn de restjes die ik eventueel wil gaan gebruiken.
Zoals in veel meer families gaan de verjaardag gewoon door. Nou, ja gewoon. Geen feestjes, knuffels, enz. Wel kaartjes sturen en bellen. Gisteren werd Sara 11 jaar. En omdat ze hier zo dichtbij woont kon ik het niet nalaten om toch een cadeautje te brengen. Woensdagavond daarom verplicht achter de naaimachine. Met een projectzakje als resultaat.
De inhoud is wol om een Harry Potter-sjaal en een golden snitch te haken. Het boek ter instructie en inspiratie. Sara is momenteel bezig met een dekentje voor haar Monkey-knuffel. Daarvoor haakte ze stokjes. Met behulp van Face-time zal ik haar nu verder op weg helpen met deze nieuwe uitdagingen. En natuurlijk een lief kaartje.
Jullie zullen door het gebrek aan nieuwe berichten wel gedacht hebben, dat ik even druk was met andere zaken. En dat klopt inderdaad. Daarom komen er vandaag meerdere berichten online.
Allereerst een foto van de Huisjestop. Zo ziet de quilt er momenteel uit.