Het heeft wat hoofdbrekers gekost, maar ze zijn klaar. Na de eerste toeren, de steekmarkeerders gepakt, zodat ik makkelijk kon zien met welke toer ik bezig was.
Toen ik bijna een been afhad, waar ben ik aan begonnen. Gelukkig was de hiel niet al te ingewikkeld.
En na de eerste sok was het vooral goed opletten aan het begin dat ik het spiegelbeeld maakte. Tot slot een fotosessie en de administratie voor de wedstrijd.
Na het insturen is het dan afwachten of je ook echt hebt gedaan wat er verwacht wordt. Drie kwartier later kwam het verlossende woord. Ik ga door naar de volgende ronde.
Groetjes Helma