De Mysterie is nog maar een paar dagen weg. Dat is natuurlijk leuk en spannend, want we gaan doen is nu nog een geheim. Om te zorgen dat ik mijn berg met UFO’s die ik inmiddels ook op breigebied heb gevormd, terug te dringen, probeer ik voor donderdag deze sjaal af te maken. Door de korte naald kan in nu niet goed laten zien hoe de sjaal eruit ziet, maar daar zal naar verwachting snel verandering in komen.
Als je mijn blog al wat langer volgt, weet je dat ik de laatste tijd meer met breien bezig ben, dan met quilten. In het breien zijn twee categorieën. Allereerst de sokken met de daarbij komende wedstrijden. En verder Sjaal, waarbij ik vorig jaar voor het eerst de MKAL van Stephen West maakte. Ook dit jaar organiseert hij weer een Mysterie. De eerste clue van MKAL Twist & Turns komt op 6 oktober.
Vorig jaar startte ik later en koos garen uit mijn voorraad. Dit jaar heb ik voor een pakket gekozen.
Het was erg lastig om te kiezen. Hoewel het aantal pakketten met wolvrij garen beperkt was, kon ik toch niet echt kiezen. Ik heb er daarom twee gekocht. Deze paars/roze variant.
En ook deze blauwe variant kon ik niet voorbij laten gaan.
Het enige dilemma is nu ga ik allebei tegelijk starten of wacht ik met een tot ik beter weet hoe de sjaal eruit gaat zien en zo ja, welke start ik dan gelijk? 6 oktober volgt het antwoord.
De lettercombinatie boven dit bericht staat voor Mysterie Knit a Long. In juni kreeg ik iedere week een deel van het patroon van de Miss May MKAL. Een ontwerp van Helen Stewart.
Vooraf werd vermeld dat je met vier kleuren of 1 kleur kon werken. Ik koos voor een grote bol met bijna 1000 m, die van geel naar donker oranje verkleurde en een extra bolletje donker rood. In het begin lukte het om iedere week het patroon te breien voor het volgende uit kwam, maar begin juli waren er wat andere zaken die mijn aandacht op eiste. Gelukkig heb ik het werk weer opgepakt en was de sjaal begin augustus af. Op de foto zie je hoe ik hem show op de Bee.
Mijn golfjessjaal vordert gestaag nog 6 bolletjes te gaan. Van ieder bolletje houd ik nog iets over. Die bolletjes heb ik in een plastic koekbus bewaard. De laatste zes passen er nog net bij, maar nu moet ik bedenken wat ik hiermee wil doen. Suggestie??
Ieder jaar ontwerp Steven West een sjaal die hij in oktober als een mysterie publiceert. Ik heb even getwijfeld, maar ben uiteindelijk bij clue 3 gestart. Op de eerste foto zie je de eerste twee stapjes van clue 1
Eenmaal aan de slag is het een verslavend project. Het derde en vierde deel van clue 1 vloog van mijn naalden. Hoewel de witte wokkels wel tijdvretertjes waren.
De tweede clue was veel werk, maar begon simpel met streepjes. Gevolgd door een soort heuveltjes.
Hierna kwamen de piramides en bolletjes. Gevolgd door grote driehoeken aan beide kanten van de sjaal.
Clue 3 was overzichtelijk. Het door veel mensen gevreesde brioche.
Halverwege de lengte van de Brioche rand heb ik deze foto van de sjaal gemaakt, zodat je een beetje een beeld krijgt van het geheel.
Op de volgende foto krijg je ook een blik op de achterkant van het brioche-deel. Bovendien is de laatste rand die ik naar mijn smaak het aangepast te zien.
Nog even een detailfoto van het begin van de sjaal, met de driehoeken mooi open, zodat je de tussen liggende kleur ook goed kan zien.
En dan is het de hoogste tijd om de sjaal helemaal af te laten zien. Ik heb hem in vier weken gebreid, maar daarna heeft het zeker nog vier weken geduurd voor ik alle draadjes had afgewerkt.
Ik vermoed dat de vraag van vandaag over eten gaat.
En dan is de vraag hoe ik er als kerstbal uit zou zien? Van de vorm geen idee, maar de bal moet wel alle kleuren van de regenboog hebben.
Naast het openen van de kalenders heb ik iedere dag nog een doel. Het breien van drie strepen aan deze sjaal.
Een aantal dag begon ik aan de tweede ronde om van iedere kleur nog een streep te breien. Het minibolletje dat dan overblijft gaat in dit doosje.
En hier even een blik op de doos waar de rest nog in zit. Als het lukt om er iedere dat drie weg te breien, heb ik de 22ste mijn sjaal klaar. Dat geeft me ruim de tijd om alle draadjes weg te werken.
Wat ik jullie nog niet had vertelt, is dat ik de afgelopen week en deze week vrij ben. En ik de komende dagen zal ik niet thuis zijn, maar is dit mijn uitzicht als ik op sta.
En de andere kant van de kamer geeft een blik op water.
Bij aankomst eerst me geïnstalleerd en daarna mijn nieuwe project te voorschijn gehaald. Dit is zover als ik ben gekomen.
De sok ligt weer stil. En dat komt door het opruimen. Ik kwam namelijk een bak met mini bolletjes tegen die riep om gebruikt te worden.
Ik had al een idee voor een sjaal, dus eerst een test met een roze mini bolletje om te checken of de hoeveelheid paste bij mijn plan.
Ik gebruik Scheepjes stone washed blue apatite als basis kleur naast de mini’s. Ik ben beginnen met een I-cord opzet. Gelukkig genoeg steekmarkeerders om niet steeds opnieuw te hoeven tellen.
En dan heb je een avond gebreid en is er een beginnetje. Er zijn 57 kleuren naast de basiskleur en iedere kleur komt twee keer aanbod, dus voorlopig ben ik onder de pannen.
Zo af en toe doe ik weer iets op handwerkgebied. Het eerste was een vaatdoekje afhaken. Daar werd ik zo ontspannen van dat ik in slaap viel. Ik zal mijn rust wel nodig hebben gehad, maar hielp niet echt om weer enthousiast te worden. Daarom heb ik nu maar een sok te voorschijn gehaald, ter afwisseling van het opruimen waar ik nog steeds mee bezig ben. Het patroon is niet ingewikkeld, maar omdat ik het weken geleden ben gestart, zal ik het patroon weer moeten lezen en dat houdt me hopelijk wakker.
Net voor middernacht is het gelukt mijn sokken in te sturen. Een kwartiertje later kwam het goed bericht, dat ik door ben naar de volgende ronde. Hier nog even een paar foto’s van dit kunststukje.
’s morgens voor ik naar mijn werk ging de eerste kleine hiel gebreid. Na mijn werk de tweede en toen viel mijn oog op de voorkant. In een sok zat een grote fout. Allereerst heb de sok met fout op een aparte naald gezet. En heb ik verder gebreid aan de sok zonder fout. Aan het einde van de avond zag dat er zo uit.
En toen heb ik de foute sok gepakt. Helaas geen foto van de fout, wel een foto van het begin van de herstel operatie.
De spagetti die je boven aanziet heb ik weer netjes in het motief opgebreid. En dat ziet er nu zo uit. Op naar de teen.
Koningsdag vloog voorbij. De meeste tijd werd besteed aan het verder breien aan de wedstrijdsokken. Het is gelukt om de hiel zover te breien dat ik de kleine hiel erin kan gaan zitten.