De pan met stoofvlees is compleet leeg gegeten. En ook het dessert ging er in als koek. Nou, ja als een muffin. De keuze bestond uit vanille/ citroen of chocolade/ caramel/zeezout.
Morgen nog een maaltijd, maar dan eten een ander hoofdgerecht. Dessert wordt niet verandert.
Morgen mag ik samen met een groepje weer koken voor 40 personen. Op het menu onder andere stoofvlees. Dat is natuurlijk lekkerder als je het een dag van tevoren maakt. Het past net in de pan.
Vandaag ontving ik het derde kookboek van restaurant HEMELSE MODDER. Dat wordt weer bladeren, lezen, kiezen. En onder tussen loopt het water in mijn mond. De kaft belooft al een heerlijke taart.
Iemand in mijn omgeving was verrast met een soupmaker. Het leek haar een uitdaging om het aparaat te gebruiken, dus zijn we samen aan de slag gegaan. Alle ingrediënten werden in het juiste formaat en hoeveelheid in de kan gedaan. Vervolgens werd de deksel geplaatst en het juiste programma gekozen. De keuze was tussen Glad, half glad en met stukjes. Of zoals in het engels Smooth, half smooth, chunky. Hij kan ook alleen mengen, maar wij wilde soep. Na 25 minuten, waarin het apparaat soms stil, soms duidelijk aanwezig was, ging er een belletje af. Het advies was om de soep gelijk uit de kan te verwijderen om aan koeken aan de bodem te voorkomen, dus er stond een schaal klaar. Dit was het resultaat. Een heerlijk wortel-koriandersoepje.
Even een korte uitleg over het ontstaan van dit jaarlijks terugkerend diner. In augustus 2010 gingen Marrigje, Theo en ik een hapje eten in het restaurant de Hemelse modder. Daar kochten we toen het kookboek van de koks. Sinds dien rouleert het boek. De ontvanger heeft een jaar de tijd om de andere twee uit te nodigen voor een drie-gangen menu gekookt uit het boek. Dit is inmiddels het negende diner. Het begon met een hapje en een drankje vooraf.
Daarna werd de tafel leeg gemaakt en netjes gedekt voor het eerste voorgerecht.
Het glaswerk ontbreekt nog op de foto. En hier nog een foto van het bord. Kippenleverbonbons met gemengde salade.
Hier volgde het tweede voorgerecht van Hamterrrine met Piccalilly en een stukje brood.
Het hoofdgerecht is een zuurkoolterrine. Eerst maar een foto voordat we hem uit de vorm halen.
Ondertussen suddert de ui-cranberrycompote rustig verder.
En zo lag het uiteindelijk op het bord. Het smaakte heerlijk.
Na het hoofdgerecht moest er hoog nodig een pauze ingelast worden. Die werd onder andere hiermee gevuld.
Het eindigde met een honingpoeverij met het dessert Dennenhoningparfait mt pistiachenootjes. Ik heb uiteindelijk de boshoning in het dessertgebruikt. Dit was het resultaat.
Morgen is het mijn beurt om het hemelse modder-diner te verzorgen. Vandaag ben ik druk geweest met de boodschappen. Voor het dessert viel mijn oog op dit recept.
Nu heb ik alle ingrediënten kunnen vinden, nou ja bijna. Het recept vraagt om dennenhoning, dat was onvindbaar, maar ik mag nu een rondje proeven welke ik ga gebruiken. Dit zijn de mogelijkheden.
Het zou eerst op 25 augustus plaatsvinden, maar dat was de enige regendag van de afgelopen zomer, dus is het nu eindelijk tijd voor de familiefotoshoot. Iedereen in het blauw/wit gekleed. We verzamelde op tijd. Genoten van wat drinken. En snoepte van Pindakaastoffees en zetten onze beste glimlach op. Na een uur had de fotograaf ruim driehonderd foto’s geschoten en vertrokken wij uit het park richting de BBQ bij mijn zusje thuis. De foto’s krijgen we later deze week. Voor nu kan ik alleen laten zien, dat we de bodem van de doos bijna bereikt hadden aan het einde van de dag.
Blok 99 de lapjes komen uit de groene bak. De donker groene stof met goud accenten komt uit het kerstkleed met schaduwster.
Na het moordentempo waarin ik de laatste weken heb gequilt is het nu tijd om te ontspannen. Toen ik enige tijd geleden dit blik zag, moest ik het hebben. Als de chocola verdwenen is kunnen er prima quiltspulletjes is.
Het lukt niet vaak, maar één keer per jaar ga ik samen met mijn zusje uit eten. Deze keer belanden we in Badhoevedorp bij de ‘Houten Klaas’. Het voorgerecht was echt smullen.
Daar volgde deze sate van ossehaas op.
En ook het dessert gleed soepel naar binnen.
Naast het eten, hebben ook alle tijd gehad om weer eens uitgebreid bij te praten. Op naar de volgende keer.
Als je dit blog al langer volgt, weet je dat er ieder jaar een Hemels Modder-diner plaats vind, waar Theo, Marrigje of ik koken uit kookboeken van het restaurant Hemelse Modder in Amsterdam. Dit jaar was Theo aan de beurt. Jammer genoeg was Katja zijn vrouw ziek, zij kon dus niet echt genieten van Theo’s kookkunsten. We begonnen de avond met een rilette van konijn en varkensvlees.
Hierop volgde een heerlijke steak tartare.
Marrigje hielp Theo een handje om de hoofdgang warm op tafel te zetten.
De hoofdgang was een filet mignon met wortels en puree.
En tot slot kwam deze taart op tafel.
Na de laatste garnering te hebben aangebracht, kwam de echte test. Blijft de cheesecake heel als de springvorm is verwijderd.
Niet helemaal, maar hij smaakte fantastisch. Alles bij elkaar weer een geslaagd Hemels modder DINER.