Dag twee van de roadtrip begon met een uitgebreidt ontbijt. We hebben ons niet gehaast bij het opstaan en zaten uiteindelijk om half elf weer in de auto. Vandaag stond het poppenhuismuseum op het programma. De museumjaargids van 2010 stuurde ons richting Heeze. Daar aangekomen bleek dat het poppenhuismuseum inmiddels was omgetoverd tot een scrapbookmuseum/winkel. Dit tot onze grote teleurstelling. We hadden verwacht enige uren zoet te zijn in dit museum, maar nu stonden in een half uurtje alweer buiten. De grote vraag was toen, wat gaan we nu doen. Ondanks onze nadelige ervaring met de museumgids hebben we die weer ter hand genomen om een nieuw plan uit te stippelen. Gelukkig kwamen op die manier weer op het rechte pad. We besloten om naar Tiel te gaan. Het flipjemuseum zou open gaan om half twee. Dan hadden mooi nog de tijd om eerst rustig in Tiel te lunchen. Met Heeze en het poppenhuismuseum waren we klaar, we wilden er geen lunchroom gaan zoeken.
In Tiel was het museum gelukkig niet van onderwerp veranderd. Ook stonden dezelfde openingstijden bij de deur. Daarom gingen we met een gerust hart op zoek naar een tentje om te lunchen. Hoewel we uitgebreidt hadden geluncht, waren we wel toe aan een beetje maagvulling. Na nog een rondje wandelen door het centrum van Tiel zijn we rond een uur of twee het museum binnen gegaan.
Hier werden we onder gedompeld in de geschiedenis van de fabriek en Flipje. Daarnaast ook nog de canon van Tiel en veel meer. Wat hebben we genoten van alle potjes en stripjes. Echt een feest van herkenning.
Nadat we alles hadden gezien, besloten we dat we richting huis zouden rijden. Het regende inmiddels en we waren allebei moe. Gelukkig was het rustig op de weg. Voor we het wisten, reden het dorp binnen. Tijd voor een kopje soep en een broodje voor het avondeten. Natuurlijk moesten alle aankopen ook nog even worden, geaaid en bewonderd.
P.S. Cuny als ik vantevoren had geweten dat we naar Tiel zouden gaan, had ik wel even contact gezocht. Dan hadden we elkaar wellicht kunnen treffen, maar helaas had ik geen adres of iets dergelijks bij me. Volgende keer beter.
Please use the translate button.
Da’s nou toch weer jammer, zeg. Je was welkom geweest, overdga weliswaar alleen op het werk: altijd koffieautomaat aan (cappucinno, wiener melange… kan allemaal) en iedereen luncht gewoon bij ons mee, vaak klanten incluis.
’s Avonds op ons privxe9 adres naturlijk ook, alleen moet je het daar doen me een armzalige senseo