De hele week heb ik niet naar deze quilt omgekeken. Aan het begin van de avond toch de tas met stofjes te voorschijn gehaald en de map met patronen erbij gepakt. Inmiddels ben ik aan het naaien. Er hangt weer een ketting aan mijn naaimachine. Kijk maar.
De foto bij het bericht vanmorgen heb ik gisteravond gemaakt. De laatste hand aan de taart werd vlak voor het opeten gelegd. En dat zag er zo uit.
Vandaag trouwen Marrigje en Dirk-Jan voor de wet. Het grote feest is volgende week zaterdag, maar vandaag gaat niet helemaal zonder feestje voorbij. Straks lunchen met familie en getuigen. Hiervoor zou ik een mooie taart maken. Dit is het geworden. Helemaal in hun stijl met ‘something bleu’
Ruim een maand geleden schreef ik een bericht over de BOM Love Entwined. De derde deel komt al bijna op de yahoogroup en ik ben bijna van start met het eerste deel. Hoewel… De zware achtergrondstof, een paars lapje voor de randen en een roze charmpack vormen het begin van mijn stoffen voor dit project. Voor de rest van de benodigde stoffen ga ik eerst een duik in de voorraad nemen. Ik wil de quilt maken met applicaties in kleuren roze, paars en groen.
Gister liep ik in de Xenos en daar stond ze. Het mandje. Alle enige tijd zoek ik een doos of mand om mijn miniquiltjes in te bewaren. Er kan er maar in tegelijk inhangen. En het is fijn om de andere netjes weg te kunnen bergen. Eigenlijk had ik me er al bij neergelegd dat het niet te koop was en bedacht dat ik het patroon van de huisjesmand wel kon aanpassen, zodat mijn quiltjes er in zouden kunnen. Het enige probleem daarmee was, dat ik met nog zoveel ander projecten bezig ben. En toen zag ik deze staan.
En dan moet ik gelijk even kijken of de quiltjes er ook echt in passen.
Het is weer zo ver. Ik en Miems zijn bezig met een geheim project. Natuurlijk doe ik ook nog wel wat anders, maar dat is op dit moment ook niet interessant voor een foto. De bergen met kussen voegen niets toe. Daarom heb ik maar een foto gemaakt van onze geheime activiteit. Wat het wordt zeg ik niet, maar je ziet we gebruiken vrolijke lapjes.
De vlucht verliep soepel en na het taxiën over heel schiphol stonden we zo buiten. Vandaag heb ik vooral door gebracht met Sara mijn nichtje. Ze blijft vannacht ook slapen, zodat we morgen naar het zwembad kunnen. Daarom heb ik nog geen tijd gehad om de 709 foto’s bij te werken en sorteren. Nog even geduld, ze komen zeker. Wat ik wel nu wil delen is het volgende.
Van de eerste blokkenruil hingen een aantal quilts. Allemaal leuke resultaten. Dom genoeg kan ik nu maar één foto vinden met twee van deze quilts.
Mocht je denken dit is wellicht iets voor mij of hier wil ik meer over weten. Voorbeelden van de eerste ruil en ook de eerste blokken van de tweede ruil vind je op hun site. Natuurlijk ook de regels en wat je moet doen om deel te nemen. Klik hier om je er verder in te verdiepen.
Vandaag nog even genieten en dan is het weer voorbij. De dag zal beginnen met het fotograferen van al die quilts, die ik nog niet op de gevoelige plaat heb vastgelegd. Hier nog even een foto van een groepsquilt die ik twee keer heb gemaakt. Hij is dan ook helemaal in mijn kleuren.
Wat niemand zal verbazen is dat ik niet alleen maar naar de quilts heb gekeken. Ook bij de winkeltjes kwam ik aan mijn trekken. Deze keer heb ik besloten om niet iedere dag de buit te laten zien. Nu ik mijn koffer inpak heb ik alles toch even op mijn bed gelegd. Dat wordt geen lichte koffer.
Nu ga ik snel inpakken en van de laatste dag in Birmingham genieten. Morgen komen de berichten weer uit Vijfhuizen.
Vandaag begon zoals alle dagen met ontbijt en een wandeling richting de tentoonstellingshallen. Tijd om nog meer foto’s te maken van al die mooie quilts. Allereerst een Nederlandse prijswinnaar. Wat mij betreft echt een topstuk.
Naast alle inzendingen voor de wedstrijd zijn er ook speciale exposities. Een daarvan is verzorgt door EQA. Hier heb ik een collage van gemaakt.
Bij een aantal van die speciale exposities mag je geen foto’s maken. Dat snap ik wel, maar vind ik ook erg jammer. Een van de niet te fotograferen exposities wordt verzorgt door drie Nederlandse quiltsters. Het bord kon ik nog net op de foto zetten, maar dat is dan ook alles.
Gelukkig is er nog genoeg ander werk dat ik hier met jullie kan delen. Zoals daar zijn de miniatuurquilts.
En de winnaar in deze categorie.
En met mijn vinger erbij krijg je een idee hoe klein deze quilt echt is.
Dan een collage van weer een bijzondere expositie.
De quilt hieronder hoort ook bij deze serie.
Het motief vond ik zo intrigerend dat ik er echt met mijn neus bovenop heb gestaan om te zien hoe het in elkaar zat. Daarom heb ik ook een detailfoto gemaakt.
Tussen het foto’s nemen door heb ik regelmatig een plekje gezocht om even te zitten en een hapje te eten en te drinken. Gelukkig lukt het vrijwel altijd om een stoel te bemachtigen.
Weer fris en fruitig loop je tegen de stand aan van de zwerfkattenorganisatie. Ze hebben daar een paar heel schattige quilts hangen.
Een kat als een prinses op de erwt. En dit vrolijke quiltje.
Morgen verder met foto’s maken.
Het is jullie vast op gevallen dat er niet alleen berichten uit Birmingham komen. De andere berichten heb ik vooraf gemaakt voor het geval dat ik hier geen toegang tot internet zou hebben. Allereerste een foto van de grote plattegrond die bij de ingang van de tentoonstelling staat.
De tweede dag van de tentoonstelling was ik iets vroeger.
De eerste dag was de rij wachtende al ver voorbij het bord van Hall 9. En de volgende foto is vanaf hetzelfde punt genomen. De kluwen mensen is waar de ingang zich bevindt.
Nu ik wat vroeg was, wist ik dat ik nog wel een tijdje in de rij mocht wachten. Daarom heb ik maar een bakkie koffie meegenomen.
Eenmaal binnen is er heel veel om te zien. Niet alleen quilt, maar ook sommige bezoekers zijn het bewonderen waard.
In het bericht van gisteren liet ik jullie een kussentjesquilt zien. En wat hangt er op de tentoonstelling.
Ik heb nog lang niet alle quilts gefotografeerd. Hier volgen een aantal die mijn aandacht trokken.
Wat een fantastisch gebruik van bloemen.
Het hoeft niet altijd veel kleur te hebben om er uit te springen.
Het laatste werk van Ans Schipper met een detail foto.
Deze quilt met allemaal voeten maakte dat ik mijn eigen voeten nog meer voelde. Van slenteren wordt je moe.
Hierboven zie je een bijzondere quilt van twee kanten gefotografeerd. Ik zal ook nog een foto plaatsen gemaakt terwijl ik recht voor de quilt sta. Een terechte prijswinnaar.
Voor de verandering nog een ‘object’.
Natuurlijk moest ik ook een foto maken van de ‘Best of show ‘ quilt, maar dat is nog niet zo makkelijk, zoals je hier kan zien.
Toch is het min of meer gelukt. Hij is nog niet helemaal recht.
En natuurlijk ook een paar details.
Dit is een deel van het centrum.
En een stukje van de rand. Moe maar voldaan richting het hotel. Eerst een stuk lopen en dan met het gratis treintje. Hij reed net voor mijn neus weg.
Gelukkig komt het andere treintje binnen een paar minuten.
Nog even een hapje eten en dan vroeg naar bed.
Het is weer zaterdag en dan laat ik zien hoe het met de Nearly Insaned-quilt gaat. Het was een drukke week, maar ik heb toch een blok gemaakt. Een heel bijzonder blok. Het is één van de twee blokken waar niet alleen maar rechte naden inzitten. Het is een mandje. En natuurlijk heeft dat een rond hengsel.
Nee, hij zat niet in mijn koffer, maar ligt op me te wachten als ik zondag weer thuis kom. Het is al een tijd geleden dat ik een boek van Nicci French las. Dit boek kreeg ik cadeau van mijn schoonzussen. Ik ben benieuwd. Dit is het tweede deel in de serie. Het derde deel is net uitgekomen. Ik heb de andere delen niet gelezen, maar volgens Marianne kan je ze ook los van elkaar lezen.
Na het ontbijt was het de hoogste tijd om richting de tentoonstelling te gaan. We moesten wel even in de rij, maar al snel konden we genieten van de quilts en niet te vergeten de winkeltjes. Vandaag het ik niet veel foto’s gemaakt. Slecht een paar om dit bericht mee op te leuken. Allereerst een quilt rond één van de belangrijkste quilthulpmiddelen.
Naast de quilts zijn er ook kledingstukken en objecten die meedoen aan de wedstrijd. Naast dit werkstuk lag al een handschoen klaar, mocht je achter de flapjes willen kijken.
Van deze prinses werd ik helemaal vrolijk. Wat een bed!
En dan draai je je om en zie je dit. Wat een diversiteit.
Deze klok hoort in een quiltershuis. Kijk maar naar de details.
Terwijl ik tussen de winkeltjes doorslenterde viel mijn oog op dit.
Hé, een quilt met gaten. Daar moet ik meer van weten. Als ik dichterbij kom herken ik het logcabin-blok.
En met je neus er bovenop zie je dat het allemaal kleine kussentjes zijn, die op de hoeken aan elkaar zijn gemaakt.
Nadat we de prijsuitreiking hadden meegemaakt was het tijd voor een hapje eten. Ze kennen hier geen kleine porties. Dat wordt even dooreten.
Moe en voldaan richting mijn hotelkamer.
De eerste dag van de tentoonstelling zit erop. Gelukkig nog …..
De dag begon met inchecken en daarna was het tijd voor een goede kop koffie met wat lekkers.
Al snel was het tijd om in te stappen. Ik kon het niet laten om een foto te maken van het vliegtuig. Ik wilde vooral het energielabel op de foto hebben. Zijn er nog apparaten waar geen label op zit?
De vlucht verliep soepel en voor ik het wist zat ik op mijn hotelkamer. Daar heb ik nog geen foto’s van gemaakt, misschien later. Natuurlijk ben ik niet de hele dag op mijn kamer gebleven. Zuzana, Wina en Ik zijn met de bus richting het centrum gegaan. Deze taxi’s hebben we maar laten staan.
In het centrum hebben we vooral rond geslenterd. Hier een stukje klassiek winkelen.
Hier zat onder andere een traditioneel snoepwinkeltje. Dit trok mijn aandacht in de etalage. En ik heb niet eens de winkel leeg gekocht.
Vlak voor we dit stukje centrum verlieten kwam ik dit bord tegen.
We hebben niet alleen naar winkeltjes gekeken. In het centrum staat een mooie cathedraal.
Het park daarom heen.
Veel bloemen en bankjes.
Hier hebben we even gezeten. Mijn oog viel op dit raam. Een mooie quitmotief?
Dit beeld staat bij de ingang van de cathedraal.
Al wandelend viel mijn oog op de verschillende lantarenpalen.
Op het hoofd van deze wonderschone dame woont een duif. De natuur heeft ook ruimte nodig.
Deze twee dames zaten onder aan de trap de fontein lip ook naar beneden.
Nog een stukje moderne kunst.
Hier zie je het uitzicht van onderaan de trap.
En een detail van de voorgevel.
En dan de laatste foto in deze lange rij. Dit is de etalage van een modezaak. Ik zou wel zo’n machientje mee willen nemen.
Zo nu wassen, aankleden, ontbijten en dan op naar de tentoonstelling.
Dit speldenkussentje is niet van mij, maar van Miems. Ook zij kreeg het pakketje tijdens het quiltweekend in maart. Ze heeft er een geheel eigen draai aan gegeven.
De voorkant is van leuke bloemetjes en een kikker voorzien en de achterkant… Wat zal ik zeggen, kijk zelf maar.
