Weer een idee.

Zo af en toe loop ik de plaatselijke AKO binnen om te kijken welke leuke quilttijdschriften ze in het schap hebben liggen. Vaak kan ik de verleiding weerstaan, maar deze keer niet. Ik werd aangetrokken door de quilt rechtsonder op de voorkant.

En toen ik het even doorbladerde zag ik deze quilt. Weer een heel ander manier om randstof te gebruiken.

Handtekening

Vijf keer een AFFO.

Het afgelopen weekend heb ik tussen de bedrijven door ook nog genaaid. Niet voor mezelf, maar voor Theo en Katja. Vorige week liet ik de stof een kussens al zien. Nu zitten er nieuwe hoesjes om. Het eerst begon ik met het kussen voor op de eettafel bank. Dit was gister aan het einde van de dag klaar. Net klaar ging hij mee naar hun huisje. Op deze foto kan je zien hoe het staat.

De andere vier kussens  die op bekleed moesten worden, waren zo klaar. Geen ritsen en lastige hoekjes maakt het een stuk makkelijker. Een paar uurtjes inspanning levert dit op. Vanmorgen zijn ze al opgepikt. Ze zullen nu wel lekker op de bank hangen.

Handtekening

Geslaagd weekend.

De afgelopen dagen hebben Gijs en Lotte hier gelogeerd. Dat betekende veel boekjes lezen, spelletjes spelen en puzzelen. Natuurlijk gingen we ook naar de speeltuin en werd er met opa in de tuin gewerkt. Het hoogtepunt van het weekend was zelf een vogelhuisje maken. Dit is het resultaat van hun inspanning.

Deze zijn gisteren gemaakt. Vandaag zijn er ook nog een paar voederhuisjes met stift versiert. En nu is het wachten op de vogels.

Handtekening

Goed voorbeeld…

Enkele weken geleden heb ik voor Rini een leuk poppetje voor op haar schildpad opgeduikeld. Eigenlijk wilde ikzelf ook wel zo’n poppetje, maar ik kon het tweede en derde exemplaar niet vinden. Alle kasten had ik doorzocht en geen resultaat. Ik wist in wat voor doosje ik ze had opgeborgen, maar helaas onvindbaar. Ik had me er al bij neergelegd. Ik dacht dat ik ze al weg had gedaan. Tot mijn verbazing kwamen ze gisteren ineens toch uit een kast rollen. Kennelijk zijn mijn zoekkwaliteiten voor verbetering vatbaar. De ene had een creme/blauw geruite jurkje aan, de ander past prima op mijn schildpad.

Handtekening

 

Voor het eerst?

Vanmorgen keek ik even naar buiten. En wat zag ik?

Er lag een laagje sneeuw. Ik kan me niet herinneren dat het ooit eerder het geval was op mijn verjaardag. De sneeuwklokjes verdwenen in de sneeuw. De yuca was nog wel te herkennen.

Vanwege praktische redenen heb ik mijn verjaardag gisteren al gevierd met mijn familie. We hebben met elkaar genoten van deze hartige taarten.

Mijn verjaardagstaart was een citroen-rabarbertaart. De tweede keer net zo geslaagd als de eerste. Alleen heb ik hem nu niet op de foto gezet. Wil je hem toch even zien? klik dan hier voor nummer 1  Als jarige job heb ik heel veel felicitaties ontvangen. Ook werd ik verblijd met kaarten en zelfs een verftekening. Is het geen kunstwerk?

Als cadeau kreeg ik een bijdrage voor de fotoboeken die ik van dit blog wil maken. Ik ga dus maar snel aan de slag.

Handtekening

Een tiental.

Het is deze week gelukt om weer tien hartjes te appliceren. Er liggen er nog slechts vijf klaar om verwerkt te worden. Volgende week kan ik waarschijnlijk de top in elkaar gaan zetten. Dit project gaat lekker snel.

Handtekening

Allemaal klaar.

De rijen zijn klaar. Het enige dat er nu nog moet gebeuren is ze vastmaken aan de grote lap. Het is raar, maar in het begin ga je sneller om dat je benieuwd bent hoe het gaat worden en als een fase zijn afronding nadert ga je ook weer harder werken omdat je snel door wil met de volgende stap. Met een beetje doorzetten zitten alle hexjes volgende week aan elkaar. Inclusief rij 1,2 en 3, die je hier op de foto ziet.

Handtekening

Nieuw op het nachtkastje.

Ook al lees ik iedere dag maar een paar bladzijdes, het gaat toch vooruit. Het inmiddels weer tijd om een nieuw boek ter hand te nemen. Van deze schrijver heb ik eerder het boek ‘The curious incident of the dog in the night time’ gelezen. Ik ben benieuwd hoe ik dit boek me zal bevallen.

Handtekening

Een echt kleine.

Een echt kleine wat, zul je je afvragen. Ik heb vorig jaar mei een nieuwe handtas gemaakt. Hij is heel leuk geworden, maar heeft toch een behoorlijk nadeel. Er kan veel te veel in. Met andere woorden hij is te groot. Tijdens de open dag in Den Dolder zag ik een leuk klein tasje. Ik heb  toen gelijk stof gekocht. Klik hier om het bericht van de open dag te lezen. Ineke heeft me vertelt hoeveel stof ik nodig had, maar verder ben ik geheel zelfstandig bezig geweest. Of hij echt hetzelfde is als het origineel betwijfel ik, maar dat kan mij niet schelen. Hij heeft drie vakken. Dit is de voorkant.

Het middenvak. Dit is afsluitbaar met de drukknoop.

En de andere voorkant, maar dan open, zodat je de voering goed kan zien.

Handtekening

Gisteravond Bee.

Gelukkig deze keer geen ijzel of sneeuw, dus de Bee ging gewoon door. De avond vloog om. Er werd gezellig gekletst en ook nog een paar steken  genaaid. We beginnen de avond altijd met show en tell. Dom genoeg heb ik niet van alle werkstukken foto’s gemaakt. Bovendien is de eerste foto niet echt scherp geworden. De quilt van Mieneke is echter zo mooi, dat ik de foto toch plaats.

Verder heb ik alleen nog de top van Diny op de gevoelige plaat vastgelegd.

En nu weer aan de slag.

Handtekening

Dezelfde stof en toch heel anders.

Het is weer tijd voor een tas. Deze keer een tas waar ik mijn breiwerk in bewaar. De laatste tijd staat er echter niets meer op de pennen. Wel heb ik nog wel liggen voor een paar vesten, maar even geen animo. De verlopende stof is dezelfde die ik voor mijn handtas heb gebruikt. De combinatie met het oranje geeft de tas een vrolijk tintje.

Handtekening

Rij drie.

De rijen van de hexagonnetjesquilt zijn genummerd van één tot en met zeventien. Met naaien ben ik begonnen bij rij zeventien. Het handige daaraan is dat je steeds kan zien hoeveel rijen je nog moet. Deze week heb ik de piramides van rij drie aan elkaar gezet. Het einde is inzicht.

Handtekening