Dit speldenkussentje is niet van mij, maar van Miems. Ook zij kreeg het pakketje tijdens het quiltweekend in maart. Ze heeft er een geheel eigen draai aan gegeven.
De voorkant is van leuke bloemetjes en een kikker voorzien en de achterkant… Wat zal ik zeggen, kijk zelf maar.
Als jullie dit lezen, ben ik als het goed is bijna aan het inchecken. Mijn spulletjes zijn gepakt voor mijn trip naar Birmingham. De komende dagen wordt ik ondergedompeld in het quiltfestival. Ik heb er zin in.
Alle stukjes voor het minipaddenstoelquiltje zijn voorbereid. Ik moet ze alleen nog netje aan elkaar zetten. Dit is het tussendoor werkje dat ik vandaag onder handen wil nemen. Als het allemaal mee zit heeft dit kaboutervrouwtje vanavond een huis.
Nog steeds gaat de meeste tijd naar het maken van kussen, maar af en toe moet ik gewoon iets anders doen. Vandaag heb ik steeds een aantal vierkantjes van het restproject op maat gesneden. Inmiddels liggen er nog twee stapeltjes van tien vierkantjes te wachten op een snijbeurt. De rest zit in een doosje. De laatste vierkantjes komen zeker vandaag nog aan de beurt. Dan kan ik gaan kijken hoe ik ze uitleg.
De kussens voor de loungebank van Theo en Katja zijn klaar, maar toch kan ik aan de slag met een nieuw kussen project. Deze keer zijn het kussen voor een boot. Elf stuks in allerlei bijzondere maten. Dat gaat zeker een paar uurtjes kosten. Voor het eerst ga ik werken met rits aan de meter met losse lopers. Ik ben benieuwd hoe me dat zal bevallen. Nu eerst stof knippen.
Mijn eerste vakantiedag begon met rustig opstaan en na het ontbijt lekker aan teuten. Een beetje lezen, een beetje surfen op het web en wat sleutelen aan fotoalbum van Houston. Uiteindelijk ben ik toch bij de naaitafel gekomen. Deze keer heb ik twee blokken van de Nearly Insane-quilt gemaakt. Hier zie je het resultaat op de foto.
Zo nu eerst verder met de Pythagoras-quilt.
Gisteravond was het weer Bee in de Lapjesgaard. We houden dit jaar geen zomerstop. Deze keer was ik de gastvrouw en dat betekent dat je voor wat lekkers bij de koffie zorgt en een sapje en een hartige snack voor daarna meebrengt. Natuurlijk was dit voor mij een goed moment om nog eens een taart te bakken. Dit kwam er deze keer uit de oven.
Dat gat in het midden moest natuurlijk gevuld worden. Ik heb gekozen voor een blauwe bessen mousse. En daarna heb ik de taart ook
nog wat versierd.
Hij smaakte ook deze keer niet verkeerd. Tijdens de show & tell heb ik slechts een paar foto’s gemaakt. Allereerst deze leuke hoesjes om een notitieboekje van Lia
En dan de blokken van de BOM waar Zuzana mee bezig is.
Tijdens haar vakantie heeft Zuzana deze sterren gemaakt. Nu is het puzzelen om een leuke lay-out te maken.
Meer foto’s heb ik niet gemaakt. Volgende keer beter.
Begin mei heb ik in een paar dagen de top van de jellyrollquilt in elkaar gezet. Toen wist ik niet goed hoe ik de rand vorm moest geven, maar gelukkig was er net Bee in de Lapjesgaard. Daar kreeg ik prima advies. De dag erna heb ik de stoffen allemaal gesneden en netjes op een stapeltje aan de kant gelegd. Na twee maanden besloot ik gisteravond dat het de hoogste tijd was om de top af te maken. Nu kan ik gaan nadenken over het doorquilten. Of vanavond tijdens de Bee weer een goed advies opduikelen.
Het eerste plan dat ik had voor het doorquilten van de rand van de Variahexagonnenquilt stuiten op een probleem. De rand is op het oog rondom even groot, maar zes rechthoeken er op teken, leverde rare scheve lijnen op. Daarom heb ik de rand flink nat gemaakt om alle blauwe stift weer te verwijderen. Dat was maandag. Toen de quilt gisteren weer droog was bedacht ik dat een zigzag wellicht een idee was, maar ook hier kon ik niet lekker mee uit de voeten. Wat erg was terwijl ik aan het teken was zag ik dit.
Vagelijk is de zigzagopzet te zien op de randstof, maar erger het donker blauwe wybertje is uitgelopen. Nu is er haast geboden bij het afmaken van deze quilt. Als hij klaar is kan hij in de wasmachine met de ‘Colour Catcher & Oxi Poeder’ van Citin in de hoop dat dan het extra blauw zal verdwijnen. Het plan is nu een hexagon met zes driehoekjes er omheen als motief voor de rand te gebruiken. Ik heb met behulp van het lamineerapparaat een stencil gemaakt. Ik ga alle zes de kleuren garen die ik in de hexagonnen heb gebruikt ook in de rand gebruiken. En dan nu aan de slag.
Het is gelukt om alle onderdelen van de pythagoras-quilt te voorzien van lapjes. Nu moeten ze alleen nog worden samengevoegd tot de sterrenhemel die je links op de foto ziet. Ik ga gauw verder.
Als je belooft een hele mooie taart te maken, is het wel handig als je een keertje proef draait. Het enige nadeel is dan wel, dat het resultaat een taart wordt die te groot is voor drie personen. Gisteren kwamen wat familieleden op bezoek. Het uitgelezen moment voor een testtaart. Dit kwam er uit de oven. Zoals Lotte zei, : ‘Een grote paddenstoel ‘
De paddenstoel had eigenlijk een drielaags taart moeten worden, zoals je op de doos achter de taart kan zien. Natuurlijk moest er ook geproefd worden. Het algehele oordeel: dat gaat er best in en ik lust nog wel een stukje. Gijs, Sara en Lotte mochten hun stukje versieren met glazuur en allerlei strooisels. Ze waren al begonnen met eten eer ik er een foto van kon maken. Ze zaten stil te genieten.
Nadat ik gisteren het sterrenblok had gemaakt, ben ik verder gegaan met de Pythagoras-quilt. Deze keer besloot ik alle negen stroken tegelijk te maken. Dat wil zeggen alle onderdelen van dezelfde ster achter elkaar. Ondertussen naaide ik de eerste strook in elkaar. Hier zie je het resultaat.
Nu aan het begin van de dag liggen er van de negen andere stroken nog zes stukjes op me te wachten. De andere onderdelen zitten netjes gesorteerd in boterhamzakjes. Ik kan aan de slag.
Het is zaterdag en dan laat ik zien hoe het met de Nearly Insane-quilt staat. Er is een blokje bij gekomen. Een gezellige ster. Volgende week verder.
Vanmorgen vielen hier een paar flinke buien, maar nu schijnt de zon weer. Broeierig warm. Tijd voor wat relaxte bezigheden. Ik lig op de schommelbank met de e-reader. Ik ben net in een nieuw boek begonnen. Voorlopig vermaak ik me wel.
Er zijn al weer twee voorbij, sinds ik de workshop appliquick volgde. Deze week heb ik eindelijk tijd vrij kunnen maken om verder te gaan met de paddenstoel. Hier zie je hoe het geheel er nu bij ligt. Alleen de twee grote delen van de paddenstoel zitten al aan elkaar.
De andere stukjes heb ik wel voorbereid, maar ik kan nu toch even niet verder. Miems kon niet mee naar de workshop, maar natuurlijk heb ik haar ook met de appliquick-staafjes laten werken. Ze is bezig met een kalenderquilt waar heel veel applicatie op komt. Ze isgelijk enthousiast aan de slag gegaan. Ze was helemaal blij, zo blij dat ze nu mijn hulpmiddelen heeft meegenomen tijdens haar korte vakantie. Zaterdag zijn ze weer terug en dan kan ik verder. Gelukkig heb ik nog genoeg ander projecten waar ik me mee kan vermaken. Dit blijft liggen tot zaterdag.
