Zonder een kleine hint is het natuurlijk onmogelijk te raden. Met alleen deze foto zouden een flink aantal van jullie het kunnen weten.
Categorie: familie
Regels zijn er om gebroken te worden.
Eigenlijk plaats in geen foto’s van personen op mijn blog, met uitzondering van foto’s van mezelf. De foto van gisteren was wel een heel aparte zag ik vanmorgen. De quilt die achter me hing, maakt dat ik net een kroon/ halo heb. Het is duidelijk dat ik mijn aandacht eigenlijk bij heel andere zaken had gisteren. Het was de dag van Marrigje en Dirk-Jan. Dat is duidelijk te zien aan de onderzetters.
Bij de koffie werden deze lekker cupcakejes geserveerd.
Dit is natuurlijk leuk, maar jullie willen een foto van de jurk zien. Goed hier dan een foto van Mijn zusje en ik. O ja, Je ziet ook nog net Theo achter ons.
Het grote feest.
Het is zover. Vandaag is de trouwdag van Marrigje en Dirk-Jan. Eerst ben ik even naar de kapper geweest en daarna een klein beetje make-up. Mijn kleren aan en klaar voor vertrek. Het is lastig om een goede foto van jezelf te maken, maar deze vind ik aardig gelukt.
Het verzoek qua kleding was something bleu. Er zit blauw in mijn jurk, maar toen ik dit tegen kwam bij de action, kon ik het natuurlijk niet laten liggen.
Yes, de kussens zijn klaar.
Het is gelukt. Elf kussens in allerlei onhandige maten zijn op weg naar de boot. Ik heb geen foto gemaakt van de hele stapel. Wel hebben Theo en Katja een foto gestuurd van hun lounge bank met alle kussens erop. Daar kan nu echt worden gerelaxt.
Kleine toevoeging.
De foto bij het bericht vanmorgen heb ik gisteravond gemaakt. De laatste hand aan de taart werd vlak voor het opeten gelegd. En dat zag er zo uit.
Na twee proefrondes…
Vandaag trouwen Marrigje en Dirk-Jan voor de wet. Het grote feest is volgende week zaterdag, maar vandaag gaat niet helemaal zonder feestje voorbij. Straks lunchen met familie en getuigen. Hiervoor zou ik een mooie taart maken. Dit is het geworden. Helemaal in hun stijl met ‘something bleu’
Een hele lekkere paddenstoel.
Als je belooft een hele mooie taart te maken, is het wel handig als je een keertje proef draait. Het enige nadeel is dan wel, dat het resultaat een taart wordt die te groot is voor drie personen. Gisteren kwamen wat familieleden op bezoek. Het uitgelezen moment voor een testtaart. Dit kwam er uit de oven. Zoals Lotte zei, : ‘Een grote paddenstoel ‘
De paddenstoel had eigenlijk een drielaags taart moeten worden, zoals je op de doos achter de taart kan zien. Natuurlijk moest er ook geproefd worden. Het algehele oordeel: dat gaat er best in en ik lust nog wel een stukje. Gijs, Sara en Lotte mochten hun stukje versieren met glazuur en allerlei strooisels. Ze waren al begonnen met eten eer ik er een foto van kon maken. Ze zaten stil te genieten.
Tuinieren?
Laat ik voor opstellen dat ik absoluut geen groene vingers heb, dus ik weet het zeker niet beter. Enkele weken geleden belde er een medewerker van een hoveniersbedrijf bij ons aan. Ze waren verderop in de straat de voortuin aan het bijwerken en vroegen zich af of ze bij ons ook even de boel moesten aanpakken. Dit is wat ze toen ongeveer zagen, hoewel er nu meer bloemen zijn.
Mijn vader antwoordde dat zijn plan voor het de tuin, precies was zoals het er nu uitziet. Ik was er niet bij, maar ik zie een meewarig kijkende hovenier, die al op zijn hoofd krabbend de aftocht neemt. En wat de tuin betreft. Onderstaande collage laat een ware bloemenzee zien en daar geniet ik van.
Wel achter de naaimachine, maar….
Gisteren ben ik onderweg naar huis, nog even langs gegaan bij mijn jongste broertje. Hij had nog een rol stof, stukken schuimrubber en een berg kussen klaar liggen. Als grap riep hij nog, morgen klaar??? Hoewel ik me ook best op een andere manier kan vermaken, besloot ik maar gelijk de koe bij de horens te vatten. Inmiddels is het eerste stuk schuimrubber voorzien van een hoes. Nog drie te gaan. En dan zijn er nog zes kussen. Voorlopig heb ik nog wel iets te doen.
Vrij-gezellig.
Nog enigzins verkreukelt zit ik na te genieten van het vrijgezellenfeest van mijn zusje Marrigje. Voor haar was, zoals gebruikelijk, de hele dag één grote verrassing. Het weer werkte mee en alle activiteiten werden met volle overgave onder nomen. Het is niet mogelijk en wenselijk hier een gedetailleerd verslag op te schrijven, maar deze foto geeft een kleine impressie van een onderdeel van het feest dat gisteren begon en vanmorgen met een uitgebreid ontbijt eindigden.
De jurk.
Het is natuurlijk leuk dat mijn zusje voor haar trouwjurk geslaagd is, maar ikzelf wil ook iets leuks dragen. De afgelopen weken heb ik heel wat winkels afgestruind, maar er was niets wat mij beviel. Dat de kleur blauw er in moest zitten, maakte het ook niet makkerlijker. Uiteindelijk online toch iets gevonden. De bandjes zijn nu alleen nog met een paar spelden korter gemaakt, maar al met al ben ik happy. Mijn nieuwe schoenen passen er perfect bij. Nu alleen nog op zoek naar een goed zwarte bolero of vestje.
Promotie.
Het gaat niet om een andere baan, maar Marianne (schoonzus) promoveert vandaag. Dit boek bevat de vruchten van al haar werk. Het lukte mij nog net om de Nederlandse samenvatting te bevatten, maar de verdere details laat ik aan de experts over.
Marianne, Proficiat.
Mijlpaal.
Vandaag is een bijzondere dag. Onderstaande foto zegt het allemaal. Waren zijn geen plaatje?
Een geslaagde avond.
Toen ik in november het hemelse modder-dinertje organiseerde voor mijn broers en zus, riepen de zwager en schoonzussen ‘En wij dan!’ Tuurlijk laat ik dat niet op me zitten. Het heeft even geduurd eer we een datum hadden waarop iedereen kon, maar vandaag was het dan zover. Helaas werd Dirk-Jan door een zomergriep geveld, maar aan het begin van de avond stond de tafel voor Marrianne, Florieke, Katja en mijzelf zo gedekt.
Als aperitief serveerde ik toast met zalm, tapenade en aioli. Katja had ook nog voor een aantal verse oesters gezorgd. Daarbij dronken we een roze cava bij.
Hierna volgde een spinaziesalade met gegrilde tomaten en geitenkaas.
Waarna ik de soepborden zo op tafel zette.
Het recept heet thee van visbouillon. En de rauwe vis gaart in je bord, op het moment dat de hete soep er over wordt gegoten.
En als hoofdgerecht Zeewolf met agathoise saus en worteltjes. Om je vingers bij af te likken.
En of dit alles nog niet genoeg was, volgde er ook nog een dessert. Frambozen met witte chocoladeroom.
O,ja en toen was er koffie met Milka-hartjes en Jules Destrooper speculaasjes. Nu tonnetje rond mijn bed in.
Heel sentimenteel.
Hier in huis is een kleine verhuizing gaande. Nadat de houten vloer weer in de olie is gezet, kon de kamer opnieuw worden ingericht. Miems wilde graag haar antieke bureau, dat boven stond, beneden in gebruik nemen voor haar computer. Dat is geen enkel probleem. Alle lades werden eruit gehaald en het bureau stond beneden voor ze het in de gaten had. Toen begon ze met het sorteren van de inhoud de lades. En daar kwamen heel veel schatten uit. Een paar daarvan kreeg ik.
Het armbandje heb ik zelf op een kralenweefgetouw gemaakt. En het flesje bevat een 1 cent muntje. Hoe die er in is gekomen door dat smalle flessenhalsje is natuurlijk de grote vraag. Verder kreeg ik dit.
Mijn babyboek. Ik heb het met plezier gelezen en wil hier ook een bladzijde delen.
Die grote voeten klopt helemaal, hoewel gelukkig ben ik bij maat 42 gestopt.